Poesjkin

Afscheid

Ik waag het in gedachten even
Jouw beeld te strelen, nog één keer
Vol vuur de droom te doen herleven,
En in een zalig, schuchter leven
Herinner 'k me jouw liefde weer.

De jaren zijn voorbijgevlogen,
Alles verandert, zo ook wij.
Jij bent reeds in des dichters ogen
Met 't somber grafkleed overtogen,
Mijn leven is voor jou voorbij.

Aanvaard mijn afscheid in genade,
Zoals, vriendin uit vroeger tijd,
Een vrouw bij 't sterven van haar gade;
Een vriend, die stil zijn kameraden
Omhelst voor hij wordt weggeleid.